W drugi dzień świąt nastała u nas bardzo mroźna (rankiem było minus 15 stopni), ale i słoneczna pogoda. A ponieważ bardzo się już za słońcem stęskniłam powędrowałam w dal aby napawać się tymi skrzącymi diamentowo połaciami niezmąconej bieli, pooddychać mroźnym, rzeźkim powietrzem, ucieszyć się skrzypieniem i chrzęstem śniegu pod nogami oraz by spróbować zatrzymać to piękno na fotografiach. Ach, jak dobrze tak pójść przed siebie - bez celu, bez pośpiechu, bez trosk krążących nad głową całymi stadami. Iść i o niczym nie myśleć. Tylko być. I przytrzymać tę błogą chwilę w sobie, bo wiadomo, że uleci, roztopi się i zniknie jakby jej nigdy nie było.
Z tego, co zapowiadają w prognozach pogody już od jutra wróci zachmurzenie a potem przez parę dni Pogórze dostanie się w strefę ciepłego powietrza. Pewnie zniknie więc ta cudowna biel, ta czystość i lśnienie niezmierzonych przestrzeni a potem znowu dominować będzie czerń bezlistnych drzew, wyblakły brąz łąk i wszędobylskie błoto. Ale i to w końcu przeminie. Cóż. Także i w życiu tak przecież jest. Pogoda i niepogoda na przemian. Radość, smutek, piękno, brzydota, ulga, cierpienie – zwyczajny nasz ludzki przekładaniec. Póki trwa zatem jeszcze to zimowe, niewinne piękno pragnę pokazać Wam trochę zrobionych dzisiaj fotografii. Mnie najbardziej spodobały się te, na których mróz zastygł na trawach w formie delikatnych piór albo skrzydeł anielskich. Albo te, gdzie mgły rozpościerają się ponad polami i górami a niektóre z nich sprawiają, że odległe lasy albo czubki wzgórz wyglądają jakby unosiły się w powietrzu…
To pewnie ostatni w tym roku na tym blogu post. Zatem już teraz życzę Wam kochani znacznie lepszego niż obecny Nowego Roku. Wielu pięknych, radosnych chwil, które ukoją Wasze serca i oddalą troski!***
P.S.
A na naszym drugim blogu, po kilku latach przerwy zaczyna się nowa, zimowa opowieść z życia wzięta. Serdecznie zapraszam Was na Nitki losu ( klik )
Życzę Wam spokojnego i lepszego roku!
OdpowiedzUsuńPiekne zdjęcia zrobiłaś, ale jak tu się w pelni cieszyć tym białym pięknem, gdy w domu chora psinka?
Serdeczne uściski dla całej gromadki ♥︎♥︎♥︎
Dziękuję, Basiu!♥♥♥
UsuńDobre życzenia...Może one zadziałają jak czary? Dobrze by było, bo rzeczywiście przydałby się teraz jakiś taki czar, który by dopomógł naszej Zuzi wrócić do zdrowia a nam odetchnąć z ulgą.
Tez stęskniłam się za słońcem, więc gdy mróz i błękitne niebo, dusza się raduje na te wszystkie cuda przyrody.
OdpowiedzUsuńWprawdzie u nas nie tak bajecznie, ale gdy powędrujemy w dal, widujemy polarny krajobraz:-)
Po powrocie gorące napoje i smakołyki, blogowe rozmówki i książka! Niebo na ziemi!
Cudna pogoda dzisiaj była, Asiu. Niesamowicie energetyczna.Wręcz zjawiskowa. Od wschodu aż do zachodu. A teraz zmierzcha się, w piecu napalone, gorąca herbata w dłoniach, psy rozłożone wokół nas. I gdyby nie chora sunia Zuzia byłaby to omalże sielanka...
UsuńSuper, że Nitki losu ożywają! Zaraz tam pójdę, ale muszę nacieszyć oczy przepięknymi fotografiami.
OdpowiedzUsuńBasiu! Fotografii zrobiłam dzisiaj multum. Miałam problem z wyborem na bloga. Niesamowicie piękny to był dzień. A Nitki losu ożywają, bo trzeba opowiedzieć to, co jest do opowiedzenia i może tam będzie jakoś łatwiej...
UsuńNajpierw poszlam do pajeczycy, przeczytalam, zostawilam komentarz...
OdpowiedzUsuńNie dziwie Ci sie Olenko, ze chcialas isc w ten mroz i po prostu nie myslec o niczym...
A zdjecia jak zawsze przepiekne, tylko znow nie wiem czy chcialoby mi sie wyjsc z cieplego domu w te -15 stopni.
Ja mam plus 3 w tej chwili i wyszlam na patio, stwierdzilam, ze jest piorunsko zimno i nigdzie nie ide:)))
Cieszylam sie sniegiem w Wigilie, za to w nocy z Wigilii na Boze Narodzenie padal deszcz i rano juz nie bylo sladu sniegu. W ciagu dnia ciagle cos mzylo i byla mgla jakby ktos mleko rozlal na oknach, ciezko bylo zobaczyc widok po drugiej stronie ulicy. Narazie nie pada, ale jest bardzo wilgotno co powoduje, ze nawet te +3 stopnie odczuwa sie jak by bylo zimniej. Dzis znow przyjdzie Tatek na obiad i bedzie po swietach.
Uprzedzilismy, ze kuchnia serwuje to samo co wczoraj ale stwierdzil, ze to dobrze, bo mu smakowalo:)))
Marylko droga! Mogłabym tak iść przed siebie bez końca, właśnie po to "niemyślenie", po to oderwanie...Mróz nie mróz. Dawno już tak zimno, ale i tak słonecznie u nas nie było. I wcale nie czuło się tego zimna, bo powietrze było suche i nieruchome, bezwietrzne.Tylko aparat fotograficzny czuł ten mróz, bo co chwilę odmawiał posłuszeństwa. Ale mnie było dobrze...
UsuńSzkoda, że u Ciebie śnieg już stopniał. Ale na pewno jeszcze nie raz tej zimy popada.Jeszcze będziesz go miała potąd!:-0
Dobrze, że macie blisko Waszego Tatka, że on cały czas tak dobrze się trzyma. Oby tak było jeszcze przez długie lata!
A co do smakołyków z Twojej kuchni, to chętnie bym popróbowała.Obok Tatka na kanapie usiadła i w Wasze życzliwe głosy się zasłuchała...♥
Piękne zdjęcia cudownej natury.
OdpowiedzUsuńWszystkiego dobrego:)
Dziękuję i wzajemnie wszystkiego dobrego życzę!:)
UsuńZima to piękna pora roku. Jest jako drugą przeze mnie ulubioną, tuż po jesieni.
OdpowiedzUsuńPiękne ujęcia, pięknie uchwycona zima. Taką lubię.
Wszystkiego dobrego do końcu roku i szczęśliwego Nowego 2022 Roku.
Tak, zima to piękna pora roku. Śnieg, szron, lód i szadź potrafią w jedną noc przemalować wspaniale widoki za oknem.
UsuńDziękuję za życzenia i także wszystkiego dobrego życzę!:-)
O tak, nawet u nas, na nizinach jest mroźnie i śnieg dopisał ... Takie wyjście jest terapeutyczne i dobrze je sobie zaordynować oraz wykonać.
OdpowiedzUsuńRównież życzę Wam lepszego nowego roku i trzymam kciuki za Zuzieńkę :***
Takiej zimy jak obecna już dawno nie było...A wychodzić trzeba na zewnątrz w pogodę i niepogodę.To dobre dla zdrowia fizycznego i psychicznego.
UsuńDziękuję za Twoje życzenia Lidko a za te kciuki najbardziej!***
Tęskniłam za czymś takim. Mimo że moja ukochana jesień przeminęła, bo tak po prostu musi być, teraz też wychodzę naprzeciw grudniowi i chwytam się każdego jego piękna. Kapitalne pejzaże, trudno to opisać, ale śnieg, mróz i mgły są dla mnie baśniową scenerią nie do porównania. Lato się przy tym chowa.
OdpowiedzUsuńJest pięknie. Dzisiaj też, choc nie ma juz słońca. Nie wiem, czy w całej Polsce, ale chyba w większej części jest teraz mróz i śnieg.Trzeba chwytać te cuda w obiektyw aparatu, póki trwają.Latem też jest ładnie. Mysle, że każda pora roku ma swój urok, jeśli tylko człowiek ma mozliwosc wędrować, zapomnieć choć przez chwilę o troskach i po prostu i cieszyc sie tym, co jest wokół!:)
UsuńZależy czy może. Latem rezygnuję z większości wycieczek, bo źle się czuję od słońca. Lato najchętniej bym przespała...
UsuńW zimie mozna sie cieplej ubrać - w razie mrozu. A w lecie, choćby człowiek i nago chodził to i tak bywa, że gorąco bardzo dokucza, nawet w cieniu...
UsuńZimą można sobie z zimnem poradzić na wiele sposób. Jak piszesz - ubrać się można. Albo napić herbatki z prądem. Rozgrzać się fizycznie. A latem choćbyś na głowie stawała, nie dasz rady się ochłodzić. Chyba, że będziesz w czasie upałów nad wodą i możesz kilka razy dziennie do niej wskoczyć. Daj Boże nam taką możliwość.
UsuńCudowna byłaby mozliwość mieszkania latem nad wodą albo chociaż posiadanie silnej wyobraźnie w parze z autosugestią, że ten upał to tylko urojenie a tak naprawdę to przecież jest cudowny chłodek!:-)
UsuńJak pięknie jest w tym roku i jak wcześnie nadeszła zima ? U mnie na Pomorzu dawno nie było takiego grudnia... ze śniegiem i mrozem. Można biegać z psami i bawić się w śniegu. Jest cudnie !
OdpowiedzUsuńŻyczę Wam, by Nowy Rok 2022 był dla Was szczęśliwy, ale by nie był nudny. Niech się Wam dobrze dzieje !!!
Tak, Ulu. Nareszcie mamy zimę jak z obrazka. Wprawdzie rodzi ona trochę uciążliwosci dojazdowych, ale i tak sie nią zachwycam.
UsuńDziękuję za Twoje życzenia i Tobie takze wzajemnie wszystkiego dobrego życzę!:-)
Piękne zima , w pierwszy dzień świąt pojechaliśmy na wycieczkę , ależ tam było bajkowo. Prawdziwe białe Święta . Cudowne widoczki Oluś, pozdrawiam ciepło.
OdpowiedzUsuńTak, piękna Gabrysiu. Dawno takiej nie było. Już sie jednak powoli ociepla. Za chwilę zniknie ta biel. Pewnie jednak wróci - wszak zima trwa.
UsuńI ja Cię pozdrawiam serdecznie.
Olgo, smutek mła się zalągł kiedy przeczytała o su na drugim blogu. Tobie zdawa się tyż nie lekko, mła Tobie życzy dotknięcia anielego skrzydła, pociechy, zrozumienia niezrozumiałego, wszystkiego co działa jak plasterek na ranę przyłożony, ukojenia. Wszystkiego dobrego życzę, bezsilnie ale z serca.
OdpowiedzUsuńWe mnie, w nas, w całym domu ten smutek sie snuje, oblepia i obezwładnia. Ech! Była chwilowa poprawa, ale teraz widać po suni, że znowu jej gorzej. Dziękuję, Tabaazo za Twoje słowa, za zrozumienie, życzliwość i ciepło, które płynie z Twego wrażliwego serca*
UsuńOlu, jesteś taka sama artystka, jak zima, uchwyciłaś niesamowite momenty piękna. Te husarskie skrzydła na gałązkach rzeczywiście są unikalne. Nie dziwię ci się, że chcesz gnać przed siebie, czuć wolność wolna od wszelakich zmartwień. To jakby sama dusza biegła bez ograniczającego go ciała. U mnie przez całe święta i jeszcze przez kilka dni wiosna, 20 stopni, świerszcze, powietrze takie obiecujące. Średnio się w tym odnajduje świąteczna atmosfera, ale nie narzekam. Lepsze to, niż szarość, bo na wymarzony śnieg nie ma co liczyć. Kochana dziewczyno, niech Ci w tym nowym roku skrzydła u ramion rosną coraz większe, niech radość nie opuszcza, a wokół niech się zbierają same pokrewne dusze. Cudowności wszelakiej. Ściskam mocno:)
OdpowiedzUsuńMarylko, z tym robieniem zdjęć to mam łatwo, bo wystarczy z domu na podwórko wyjsć by natychmiast ujrzeć warte fotografowania widoki i obiekty. A potem, w którąkolwiek stronę bym nie poszła, to tych cudów wyłania się bez liku. Dobrze tak iść, mrożnym powietrzem odetchnąc od siebie samej odpocząc, zostawić choć na parę chwil troski w domu, byc jednością z krajobrazem zimowych i czerpać z niego uczucie oderwania od realiów życia, ukojenia i spokoju.
UsuńNiesamowite, że u Ciebie tak ciepło. Pamiętam z czasów pobytu w Au jak dziwnie mi było, jak abstrakcyjnie, szczególnie w okresie świątecznym, odczuwać atmosferę tych zimowych świąt. Bo przecież w grudniu lato tam jest w pełni.
Dziękuję Ci kochana moja za cudne życzenia.I Tobie życzę wszystkiego, co Ci do spokoju ducha i poczucia spełnienia potrzebne!:-)***
Toż to sama poezja prozą i obrazem...
OdpowiedzUsuńMoje uznanie...
Serdecznie dziękuję, Stokrotko.
UsuńPięknie. Wydaje mi się ,że wieki nie widziałam zimy w takim wydaniu.
OdpowiedzUsuńWydaje mi się, że polskich górach takie zimowe widoki nie są niczym rzadkim.
UsuńOlu, dziękuję za piękny spacer, za życzenia i za to że jesteś. Życzę Ci zdrowego, spokojnego, radosnego i pełnego wzruszeń roku.
OdpowiedzUsuńI ja dziękuję Ci Basiu za Twoją serdeczność i życzliwość. Wszystkiego dobrego dla Ciebie.
UsuńOlu, padlam na kolana z zachwytu, wiem ze to piekno wymalowala czysta natura, ale to Ty je uchwycilas i zakulas w tak cudne obrazy, ze mi po prostu dech zaparlo! Moglabym isc z Toba w tym trzaskajacym mrozie, w tym skrzacym sie sloncu i krysztalowej bieli , isc ciagle isc ... 😇 Nawet nie wiesz jakie bogactwo macie wokol siebie ... I co z tego ze my mamy wlasnie 10 dni wolnego jak co roku o tej porze, kiedy od ponad tygodnia pada, pada, pada, jest szaro i ponuro, potwornie wilgotno i wietrznie, i bedzie tak przez nastepne tygodnie... Slonca nie widzialam juz chyba dwa tygodnie ... Caly ten czas spedzamy w domu, nie ma jak wyjsc, nawet na spacer sie nie da ... Ogladam to slonce i biel i wyc mi sie chce, ze jestesmy tu tak odcieci od tego piekna. Twoje zdjecia sa tak bajkowe, ze po prostu mam ochote sie w nie wtopic😍A za Indianina nalezy ci sie nagroda Zdjecia Roku👏👏👏 Wszystkiego co najlepsze Olu dla was i zwierzakow - zdrowia , szczescia i milosci 💝💝💝
OdpowiedzUsuńDroga Kitty! U nas niestety też od wczoraj pada deszcz i jest kilka stopni na plusie! Na polach zostały tylko resztki śniegu a i to pewnie zniknie w ciągu dzisiejszego albo jutrzejszego dnia.A więc powyższe widoki są juz tylko wspomnieniem - ale dobrze, że były. Zostały przynajmniej na zdjęciach. Mam nadzieję, że zima nie powiedziała jeszcze ostatniego słowa i że w Nowym Roku nie raz jeszcze pomrozi, białym puchem posypie, zachwyci. I to zarówno u nas, jak i u Was - wszak w UK też potrafi byc biało i pięknie. I chyba właśnie nadejścia tych białych, pięknych dni Ci zyczę, bo to życzenie ma chyba największe szanse spełnienia. Na szczęście pogoda nie zalezy od widzi mi sie polityków czy innych panów tego świata. na szczęście zima rzadzi sama sobą, zatem mozna mieć nadzieję, że pokaże jeszcze na co ją stać, dając nam dar białej, niewinnej ciszy dookoła a wraz z nią mozliwosć oderwania sie od tego, co nas martwi i niemocą spowija.
UsuńDziękuję za Twoje zyczenia i gorące uściski zasyłam Ci z mokrego Podkarpacia, takze pragnąc dla Ciebie zdrowia, szczęścia, miłości, spokoju oraz szczodrych darów pani Zimy!♥♥♥
Olu, Twoje zyczenia zadzialaly!! u nas dzis przepieknie, slonce i 15 na plus!!! Prawie wiosna 👏😁☀️☀️☀️Wrocilismy z cudnego spaceru , ach i znow chce sie zyc 😍😍😍
UsuńTo wspaniale! Cieszę sie taką pozytywną odmianą u Ciebie. Oby trwała ona jak najdłużej.Wszystkiego dobrego, Kitty w Nowym Roku!♥
UsuńWszystkiego dobrego i pieknego w Nowym Roku Olu! 💝
UsuńDziękuję Kitty i wzajemnie też tego Ci życzę!♥
UsuńBiel i błękit i wszystko co pomiędzy to kwintesencja zimy mroźnej, czystej, brylantowej i brokatowej. I chociaż wiosna jest młoda i powabna, lato obfite i kolorowe, jesień złota i dorodna to takiego bogactwa nie ma żadna inna pora roku. Szczęśliwego i zdrowego tego Nowego!
OdpowiedzUsuńI ja sądzę, że jeśli chodzi o urodę krajobrazów, to zima nie ma sobie równych. Wszystkiego dobrego w Nowym Roku, Krystynko!♥
UsuńOlu, piękne, cudowne zdjęcia Królowej Zimy. Dziękuję za podzielenie się nimi i za życzenia. Dobrego Nowego Roku dla całej Waszej rodziny. Ściskam mocno.Ewa
OdpowiedzUsuńDziękuję za życzenia Ewo.Na razie u nas zima w odwrocie, ale na pewno jeszcze wróci.I myślę, że jeszcze nie raz pokażę tu jej urodę.
UsuńWszystkiego dobrego dla Ciebie i Twych bliskich!
Cudowny spektakl wykonał mróz, oszraniając na pierwszy rzut oka delikatne trawy i trochę bardziej wytrzymałe drzewa. Jestem szczerze zakochana w takich widokach i naprawdę żałuję, że nie mam ich na co dzień. Kochana Olgo, Kochany Cezary(mam nadzieję, że Olga się nie obrazi za tego "kochanego Cezarego". Niech każdy dzień nowego, 2022 roku będzie dla Was okazją do spotkania ludzi i przeżycia sytuacji, które będą w pozytywny sposób wpływały na Wasze życie. Niech będzie to dobry rok, mimo wszystko.
OdpowiedzUsuńPóki co zima zwinęła żagle.Za oknem u nas teraz pogoda prawie wiosenna.Ale za parę dni znowu ma być zimowo, wiec będzie okazja do robienia nowych zdjęć.
UsuńDziękujemy za Twoje serdeczne życzenia Karolinko i oboje także życzymy Ci wszystkiego dobrego - zdrowia, spokoju, normalności i wszystkiego, czego najbardziej Ci potrzeba!